Kiracının tahliye sebeplerinden biri kiraya verenin gereksinimidir. Türk Borçlar Kanununun 350. maddesinde düzenlendiği üzere kiraya veren kiralananı kendisi, eşi, altsoyu veya kanun gereği bakmakla yükümlü olduğu diğer kişiler için konut ya da işyeri gereksinimi sebebiyle kullanma zorunluluğu varsa dava açarak kiracının tahliyesini sağlayabilir. Bunlardan en sık rastlananı da kiraya verenin çocuklarının gereksinimi nedeniyle kiracının tahliyesidir. Her ne kadar genellikle kiraya verenin çocuğunu evlenmesi ve bu nedenle konut ihtiyacı taraflar arasında en sık rastlanan ve öne sürülen tahliye sebeplerinden biri olsa da reşit, bekar çocuğun ailesinden ayrı yaşamak istemesi de tahliye sebebidir. 

Bu konuda Yargıtay tarafından verilen kararda reşit olan kişinin anne, babası ile birlikte yaşamaya zorlanamayacağı, annesi ile yaşayan kişinin ayrı bir evde yaşamak istemesinin tek başına konut ihtiyacının varlığı için yeterli olacağına hükmetmiştir. İlgili karar ve benzer kararlar şu şekildedir:

''reşit olan bir kimsenin ayrı meskende oturması yasal hakkıdır. Anne veya babası ile birlikte oturmaya zorlanamaz. Dinlenen davacı tanıkları ihtiyaçlı olan davacının halen annesi ile birlikte oturduğunu artık annesinden bağımsız bir evde yaşamak istediğini bildirmişlerdir. Bu olgu tek başına konut ihtiyacının varlığını kabule yeterli olup bağımsız bölüm bölümün uzunca bir süre davacının mülkiyetinde olmasına rağmen davacının mülkiyetinde olmasına rağmen davacının bugüne kadar kiralananda oturmayı tercih etmediği ve bundan sonra da oturma niyetinin bulunmadığına yönelik mahkemenin kabulü yerinde değildir. Bu bakımdan mahkemece kiralananın tahliyesine karar verilmesi gerekirken reddine karar verilmesi doğru değildir. '' (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2014/6-224 E. 2015/2354 K. 23.10.2015 tarihli karar)

'' reşit olan davacının ayrı meskende oturması yasal hakkı olup anne veya babasıyla oturmaya zorlanamaz. Davacının annesiyle birlikte oturuyor olması başlı başına ihtiyacın varlığı için yeterlidir.''  (Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 2015/6245 E. ve 2015/9532 K. 05.11.2015 tarihli kararı)

'Bazı durumların varlığı halinde ihtiyacın varlığı karine olarak kabul edilmekte, davacıya ispat yükü atfedilmektedir. Örneğin Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, reşit birisi bekar dahi olsa ailesiyle birlikte yaşamaya zorlanamayacağından ailesiyle oturan kişilerin ayrı eve çıkma isteğinin tek başına konut ihtiyacının varlığına kanıt olduğunu kabul etmektedir. '' (Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 2013/2188 E. 2013/4985 K. )

Görüldüğü üzere benzer şekilde birçok karar bulunmakta olup reşit, bekar çocuğun ayrı eve çıkmak istemesi gereksinim nedeniyle tahliye için yeterli sebep sayılmaktadır. Bu nedenle bu gerekçeye dayanarak ev sahibi kiracının tahliyesini sağlayabilir.